همزیستی پورنوگرافی و فمینیسم؟!

همیشه به نظر می‌رسد که پــورنوگرافی و فمینیسم دو مفهوم متناقض هستند. شاید هیچ فمینیستی را نتوانید پیدا کنید که آنچه در صنعت پــورنوگرافی می‌گذرد را تأیید کند و نیز هیچ محصولی از صنعت پــورنوگرافی را نتوان یافت که به اصول اساسی فمینیسم احترام بگذارد. به همین دلیل است که فمینیست‌ها همیشه پــورنوگرافی را تقبیح می‌کنند و آن را نمادی از مظلومیت زنان و یک تبعیض جنسیتی آشکار و سودآور تلقی می‌کنند. به همین دلیل است که در اعتراض به آن کمپین راه می‌اندازند و سعی در تغییر قوانین مربوط به آن دارند.

اما خانم شانل گالانت (Chanelle Gallant) که صاحب یک سـکـس‌شاپِ به قول خودش فمینیستی در تورنتو است، نظر دیگری دارد. او معتقد است که به دلیل سودهای میلیاردی صنعت پــورنوگرافی و مخاطبان گسترده‌ی آن نمی‌توان به هیچ روی در جهت حذف آن گام برداشت و مبارزاتی از این دست محکوم به شکست هستند. اما راه‌حل خانم گالانت تلاش در جهت سازگار کردن محصولات پــورنوگرافی با اصول فمینیستی است. به همین دلیل است که او جایزه‌ی "Feminist P.o.r.n Award" را بنیانگذاری کرده است و آن را پاسخی به تبعیض‌های جنسیتی رایج در جریان اصلی پــورنوگرافی می‌داند.

این جایزه که از سال 2006 به فیلم‌هایی تعلق می‌گیرد که حداقل دو شرط از سه شرط زیر را برآورده کنند:

1. یک زن در جریان ساخت فیلم دخالت مستقیم داشته باشد.

2. فیلم لذت خالص و حقیقی یک زن را نمایش دهد.

3. فیلم بتواند دامنه‌ی بیان سـکـسی برای زنان را با گفتن یک نکته‌ی جدید در مورد جنسیت زن گسترش دهد.

خانم گالانت معتقد است که باید فیلمسازانی را که سعی می‌کنند تا وضعیت را بهتر کنند، تشویق کرد. در حقیقت هدف او ایجاد یک جنبش در جهت برآورده کردن اصول برابری جنسیتی در صنعت پــورنوگرافی است و روش او هم برجسته کردن فیلمسازان پیشرو در این زمینه و تبلیغ برای تغییر ذائقه‌ی قاطبه‌ی مخاطبان فیلم‌های پــورنو است تا بدین ترتیب فیلمسازان بدنه‌ی پــورنوگرافی مجبور به رعایت این اصول شوند.

ونوس هاتنتات (Venus Hottentot) عبارت "فیلم سـکـسی" را به جای "پــورنو" در مورد فیلم‌هایش ترجیح می‌دهد و می‌گوید "در فیلم‌هایم سعی کرده‌ام بازیگران را به سمت یک رفتار عقلانی با همدیگر سوق دهم و کاری کنم که از کاری که می‌کنند لذت ببرند. شهوت‌آمیز بودن فیلم، که آن هم باید کاملاً صادقانه باشد، برای من در درجه‌ی سوم اهمیت قرار داشته است." تونی کامستاک (Tony Comstock) هم اصطلاح پــورنوگرافی را در مورد فیلم‌هایش نمی‌پسندد. او که با همسرش پگی، فیلم‌هایی مستندگونه درباره‌ی زندگی سـکـسی حقیقی عشاق‌های حقیقی می‌سازد، می‌گوید: "پــورنوگرافی درباره‌ی چیزی شبیه به سـکـس است، بدون در نظر گرفتن چیزهای دیگری که سـکـس هست. اگر هدف شما رسیدن به چیزی فیزیکی و متافیزیکی فراتر از آن باشد، دیگر کلمه‌ی "پــورن" بسیار محدودکننده است."

در نظر آداشیا ری (Audacia Ray) کارگردان و فعال حقوق بازیگران پــورنو "پــورن فمینیستی شاید خیلی ربطی به آنچه روی صحنه دیده می‌شود ندارد، بلکه به توانایی افراد سازنده‌ی پــورن به تعامل منطقی درباره‌ی آنچه می‌کنند، در پشت صحنه بستگی دارد." در نظر او تولید فیلم فمینیستی یعنی پرداخت حقوقی بیشتر از استاندارد رایج، استفاده از کاندوم و تقبل هزینه‌ی آزمایشات HIV، نظرسنجی از بازیگران در مورد آنچه در صحنه قرار است فیلمبرداری شود، و پرهیز از درخواست‌های خارج از برنامه‌ی دقیقه نودی.

برای برخی از فیلمسازانی که می‌خواهند کارشان با جریان غالب بر صنعت پــورنوگرافی تمایز داشته باشد، آنچه فیلم را فمینیستی می‌کند بیان داستانی آن است، تا از خلال آن بتوانند به برخی معضلات تبعیض‌های نژادی و جنسیتی اشاره کنند، مثلاً هاتنتات داستان زن جوان رنگین‌پوستی را بازگو می‌کند که برای کشف یک هویت و جنسیت درست در صنعت هیپ‌هاپ مبارزه می‌کند. از سوی دیگر برای برخی دیگر، این که بتوانند زیبایی و جنسیت را به گونه‌ای جدیدتر به روی پرده بیاورند بیش از بیان داستان اهمیت دارد. در دیگر موارد فیلمسازان به روی خلق محتوایی تمرکز می‌کنند که بدانها توانایی گسترش بیان سـکـسی را بدهد. مثلاً فیلم‌های کامستاک مصاحبه و سـکـس را ترکیب می‌کند تا نمودهای دیگری از جنسیت را فراتر از رابطه‌ی فیزیکی به تصویر بکشد، و تلاش دارد که صمیمیت احساسی و اروتیک زوج‌هایی که با هم سـکـس دارند را بدون در نظر گرفتن این که دارد از آنها فیلمبرداری می‌شود یا نه، به تصویر بکشد.

صنعت پــورنوگرافی بسیار تلاش دارد تا بخش فمینیست‌دوست خود را تقویت کند، چرا که بازار خوب آن غیر قابل انکار است. گالانت می‌گوید که فیلم‌هایی که برنده‌ی جایزه‌ی پــورن فمینیستی می‌شوند، به ناگاه فروششان سه برابر می‌شود. او عقیده دارد که مخاطبین به دنبال پــورنی هستند که بتوانند از دیدن آن لذت ببرند. شواهدی هم مبنی بر توجه صنعت پــورنوگرافی بدین مسئله وجود دارد. چرا که فیلمهایی از این دست توانستند برخی از جوایز معتبر بدنه‌ی پــورنوگرافی را از آن خود کنند.

به هر حال هنوز هم شاید بسیاری از فمینیست‌ها رویکرد امثال خانم گالانت را به فیلم‌های پــورن فمینیستی نپذیرند، ولی حتی اگر یک نکته‌ی مثبت هم در فیلم‌هایی از این دست برای تهیه‌کننده، اجراکننده، مصرف‌کننده یا منتقد وجود داشته باشد، مزیت قابل توجهی محسوب می‌شود.

منبع