رفت و آمد

می‌دانم، اینجوری وبلاگ نوشتن به درد عمه‌ام می‌خورد. اصولاً دلیل اصلی معرفی نکردن وبلاگ در مجامع عمومی (!) و میان دوستان و آشنایان همین بود که پیش از هر چیز، و بدون هیچ فشار و انتظاری، بتوانم تکلیف را با خودم مشخص کنم که می‌خواهم یا نه!
به چند دلیل ننوشته‌ام:

1. اتساع حدقه (!)
   
2. حجم شدید دروس در آخر ترم
3. اشتغال ذهنی (یا بهتر بگویم خالی بودن ذهن)
   

به چند دلیل می‌نویسم:

1. بی‌کاری
2. کنجکاوی در مورد بلاگر فارسی
   
3. یک چیز عجیب که نمی‌دانم چیست!

در هر صورت فعلاً برای عمه‌ام می‌نویسم! سلام عمه جان!!

پی‌نوشت: احساس می‌کنم موارد 3 در دو لیست بالا از یک ریشه هستند.