سرتان را با موسیقی گرم کنید… (و یا اختصاصاً گوش مبارکتان را!)
دلم هوس یک برف حسابی کرد تا با یکی از این روگوشیها (بدون ترس از یخزدگی گوشها) در کوچههای پردرخت جهانشهر و در سکوت سنگین برفی قدم بزنم و باخ بنیوشم.
پینوشت: ای کاش یک نفر فکری به حال دماغهای قندیل بسته هم میکرد. موسیقی هم پخش نکند، اشکالی ندارد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر